Stiefkind als erfgenaam? Leg het vast in een testament!

Als Peter, de tweede echtgenoot van Anneke, overlijdt, blijken alleen hun gezamenlijke dochters van hun vader te erven. Zoon Willem, weliswaar kind uit een eerder huwelijk van Anneke maar gevoelsmatig hun gezamenlijke zoon, heeft nergens recht op. Een onaangename verrassing. En volgens Anneke zeker niet wat Peter voor ogen had. Helaas worden mensen vaker op een vergelijkbare wijze onaangenaam – en te laat – verrast. Een stiefkind als erfgenaam moet je in een testament vastleggen.

Automatisch erven
Stiefkinderen, soms maken ze al zo lang deel uit van een samengesteld gezin dat de stiefouder ze net zo lief heeft als zijn of haar eigen kinderen. Vanzelfsprekend zijn zij ook erfgenaam als hij of zij komt te overlijden, zo denkt de stiefouder. Het is goed om te weten dat dit een misverstand is. Het is niet vanzelfsprekend. Waar eigen kinderen, ook als dat niet in een testament is vastgelegd, automatisch van hun ouders erven, geldt dat niet voor stiefkinderen van stiefouders. De Nederlandse wet stelt nu eenmaal dat stiefkinderen niet van stiefouders erven. Wie dat wel wil, op dezelfde dan wel een andere manier als zijn eigen kinderen, zal zijn stiefkinderen als erfgenamen moeten benoemen in een testament. Alleen op die manier kan worden afgeweken van wat er in de wet staat.

Dezelfde belastingschijf
Maar het is toch wel zo dat stiefkinderen in dezelfde belastingschijf voor de erfbelasting vallen als eigen kinderen? Het is een veelgehoorde vraag en misschien zelfs de reden voor het misverstand. Inderdaad vallen stiefkinderen in dezelfde, voordelige belastingschijf (10-20 %) als eigen kinderen, maar alleen wanneer ze vermeld staan in het testament. Had Peter een testament laten opmaken waarin hij zijn stiefzoon als mede-erfgenaam had aangewezen, dan had Willem hetzelfde geërfd als zijn halfzussen.