Onafhankelijk advies en transparantie moet anders

Onafhankelijk advies en transparantie is er nog steeds niet. Dit viel me weer eens op toen ik dit weekend een artikel in het NRC las over het kiezen van een zorgverzekering. In het artikel viel mij namelijk op dat er staat dat vergelijkingssites dikwijls alleen die verzekeraars in hun analyse opnemen waarmee zij een zakelijke overeenkomst hebben gesloten. En als wel alle verzekeraars in de vergelijking worden opgenomen, dan kunnen dezelfde polissen vervolgens nog in prijs verschillen. Dat ligt weer aan de commissie die met verzekeraars is afgesproken. Het is toch ook logisch dat als de vergelijkingssite meer kan verdienen aan verzekeraar X, zo’n site deze verzekeraar hoger op het lijstje plaatst. Maar ik vraag me af, is dat dan eigenlijk geen bedrog? De site adverteert ‘onafhankelijk’ te zijn en je denkt dat het advies gratis is. Maar dat is duidelijk niet zo. Het geld wordt op een onzichtbare manier verdiend.

In mijn praktijk als financieel vertrouwenspersoon kom ik het vaker tegen. Mensen denken soms dat advies gratis kan zijn, maar dat bestaat gewoon niet. Als het advies gratis is, dan krijg je de rekening wel langs een andere weg gepresenteerd. De rekening zal toch ergens betaald moeten worden. Ik denk daarom dat het positief is als je een rekening krijgt voor een advies dat je hebt ingewonnen. Dit komt de onafhankelijkheid van het advies alleen maar ten goede. De adviseur krijgt inkomen uit het geven van advies. Dat is zijn toegevoegde waarde. Als uit het advies volgt dat je een product zou moeten kopen, dan zou het voor de adviseur niet moeten uitmaken welk merk je koopt, bij wie je het product koopt en überhaupt of je het wel koopt. De adviseur verdient aan het advies en niet aan het product. Zo zou het moeten gaan als je echte onafhankelijkheid wil.

Het artikel over het oerwoud van zorgverzekeringen is hier te lezen.